‘Whole body breathing’ in het Engels klinkt veel beter dan ‘Ademen met het hele lichaam’ in het Nederlands, de titel van het boek waarin mijn methode beschreven staat is ’Ontspanningsinstructie. Principes en oefeningen’. Dat is ook geen interessante titel weliswaar, dus het is alleen de echt geïnteresseerde die weet dat er veel over ademhaling in staat. 

Het voordeel van de term ‘whole body breathing’ is echter dat het niet duidelijk is hoe men dat moet doen. Het is moeilijk om je voor te stellen wat er voor oefening is, zoals met ‘buikademhaling’ wel het geval is. Maar je kunt niet direct de aandacht richten op je hele lichaam, wel op één plaats maar niet overal tegelijk. Om dat te kunnen, moet je de rechter hemisfeer (hersenschors) aanspreken, die staat voor ‘gelijktijdigheid, ruimtelijke waarneming en synthetische prikkel verwerking’, dus een globale indruk krijgen. Die bovendien makkelijk emotioneel gekleurd is.

Als je teveel met de linker hemisfeer gewend bent te werken, die de indrukken in de tijd opeenvolgend ordent en die ordening zoekt, dan lukt dat niet. Je focust dan op één ding tegelijk en dat gebeurt meestal. De aandacht richten op meer dingen tegelijkertijd (multitasking) , komt eigenlijk neer op een snelle opeenvolging van onderwerpen. 

Om echt gelijktijdig meerdere prikkels waar te nemen is het zaak dat je je verdiept in de waarneming, zoals je ziet aan deze oefening. Het gaat heel sterk om de ervaring van de waarneming, deze verdiept zich. We gaan dus vooral uit van de subjectieve realiteit, de beleefde werkelijkheid, van de deelnemer. Deze werkelijkheid is natuurlijk subjectief, maar het is maatgevend voor het individu, in de oefening word je aangesproken op ‘hoe het voelt voor jou’.

Die realiteit is voor elke Corona patiënt natuurlijk anders, maar die ervaring kan een ontmoeting zijn, van allerlei mensen met benauwdheid, ook COPD patiënten, en van patiënten die herstellen van Corona maar heel lang last houden dat de longen echt aangedaan zijn. Het concept van ‘Whole body breathing’ is juist bij benauwdheid nuttig, omdat het de ruimte biedt aan heel veel mogelijkheden voor ademen, terwijl benauwdheid juist kan leiden tot vernauwd bewustzijn, ‘als ik maar niet stik’ en ‘ik krijg geen lucht genoeg’. 

Een extra voordeel kan zijn dat we in dit werk vooral ‘indirecte’ adem beïnvloeding toepassen. Dat wil zeggen, er is ontspanning die optreedt als gevolg van de oefening, en er is ontspanning van de fysieke en mentale toestand, die de adem vergemakkelijkt. Er zijn dus manieren om te ontspannen die het ademen faciliteren